مترجم سایت

ریس کل Join date : 2009-08-31

اطلاعات کامل درباره ی تکنولوژی وایمکس (Wimax)

Wimax

WiMAX
یک روش بی سیم فوق العاده سودمند و انقلابی در زمینه دسترسی تمامی کاربران
(در هر سطحی) به اینترنت است. این نام از حروف اول کلمات Worldwide Intero
Perability for Microwave Access گرفته شده و همانگونه که از نام آن پیدا
است، راه حلی برای دسترسی به اینترنت از طریق امواج مایکروویو است. طراحان و
مهندسان این روش برآن هستند تا در آینده ای نزدیک، دسترسی بی حد و مرز به
اینترنت را برای تمامی کاربران تا حد دسترسی به تلفن همراه آسان کنند و
همانگونه که اکنون در اغلب کشورهای جهان، داشتن و استفاده از یک تلفن قابل
حمل، به پدیده ای معمولی بدل شده است، دسترسی آسان و نامحدود به مکان به
اینترنت، برای همگان حاصل شود.
WiMAX در آینده بسیار نزدیک، اینترنت را در کنار شبکه مخابراتی قرار خواهد
داد و چنان انقلابی را در این زمینه به وجود خواهد آورد که روشن کردن اکثر
کامپیوترهای قابل حمل، خانگی و یا خاص، مساوی با اتصال آنها به اینترنت
باشد. این استاندارد از طرف IEEE معتبر شناخته شده و کد ۸۰۲.۱۶ از طرف این
سازمان به آن اختصاص یافته است.

WiMAX در حالت ایده آل اجازه می دهد که پهنای باندی در حدود ۷۰Mbps میان
کاربران و نقطه مرکزی بصورت اشتراکی استفاده شود. استانداردهای دسترسی به
اینترنت و شبکه نشان می دهد که چنین پهنای باندی برای حدود ۶۰ شرکت که
همزمان نیاز به یک ارتباط T1 معادل ۱٫۵۴۴Mbps داشته باشند کافی خواهد بود.
کیفیت
و سرعتی که WiMAX به مشتری ارائه می کند باعث شده است تا این تکنولوژی
برای استفاده در سرویسهایی مانند VoIP، کنفرانسهای ویدئویی، برقراری شبکه
های خصوصی و … بطور همزمان کاربرد داشته باشد.
طرز کار :
WiMAX
از نظر استفاده از امواج مایکروویو برای دسترسی مستقیم کاربران به
اینترنت، تا حدود زیادی شبیه وای فای است، با این تفاوت که سرعت آن بسیار
بالاتر و برد آن به طور چشمگیری وسیع تر است به طوری که سرعت آن را می توان
با خطوط پرسرعت با پهنای باند وسیع (نظیر T3 و DSL) مقایسه کرد و برد
امواج آن را با تلفن همراه. از نظر فراگیری شبکه نیز با هیچ کدام از مقیاس
های شناخته شده شبکه قابل مقایسه نیست و حتی از مقیاس MAN که برای شبکه های
شهری به کار می رود و در حال حاضر بزرگترین مقیاس شبکه های یکپارچه است هم
به مراتب وسیع تر است.
این سیستم از دو بخش کلی تشکیل می شود: اول برج WiMAX (WiMAX tower) که
بیشترین شباهت را به برج های مخابراتی دارد و قادر است تا شعاع ۸ هزار
کیلومتر مربع را تحت پوشش خود بگیرد. دوم گیرنده WiMAX (WiMAX receiver)
شامل آنتن گیرنده امواج مایکروویو که می تواند برحسب موقعیت گیرنده از یک
قطعه کوچک گیرنده WiFi در یک لپ تاپ تا گیرنده فرستنده داخلی در یک اداره
متفاوت باشد.
برج WiMAX می تواند به طور مستقیم و با یک پهنای باند بالا (مثلاً خط T3)
با اینترنت در ارتباط باشد و امواج را به کاربران و یا برج بعدی انتقال
دهد. با توجه به گستره بالای هر برج (۸ هزار کیلومتر مربع) با ایجاد برج
های متعدد در انتهای محدوده تحت پوشش یک برج دیگر، می توان محدوده قابل
توجهی را _ مشابه با سیستم تلفن همراه غیر ماهواره ای _ تحت پوشش قرار داد.
کاربرانی که هم اکنون از سیستم WiFi برای اتصال به اینترنت استفاده می
کنند به خاطر تشابه استفاده از سیگنال ها، احتمالاً می توانند از WiMAX نیز
استفاده کنند هرچند که تجهیزات دریافت امواج WiMAX در حال حاضر متفاوت با
وای فای است.
جدا از بحث وایمکس امروزه دستیابی به اینترنت به طرق مختلف مقدور است که ۳ راه اساسی آن به شرح زیر است:
• باند پهن(Broad Band):
در این صورت شما در خانه از DSL یا Cable Modem استفاده می‌کنید و در ادراه یا شرکت ممکن است از خطوط T1 یا T3 استفاده کنید.
• دستیابی به وسیله WIFI:
در
این صورت شما یک روتر WiFi نصب کرده‌اید که به شما امکان حرکت در صفحات وب
در همه حال، به وسیله Notebook را می‌دهد. از طرف دیگر شما می‌توانید WiFi
Hotspots را در رستوران‌ها، هتل‌ها، کافی‌شاپ‌ها و کتابخانه پیدا کنید.
• Dial-up Access
این روش زمانی استفاده می‌شود که کاربر به باند پهن دسترسی ندارد و یا فکر می‌کند دسترسی به باند پهن گران است.
مهم‌ترین
مسئله در روش اول(Broad Band) گرانی آن و در دسترس نبودن آن در همه جاست. و
همچنین مهم‌ترین مشکل در دستیابی به وسیله WiFi کوچک بودن Hotspot های آن
است.
حالا چرا وایمکس؟
دسترسی
«اینترنت بی سیم» هم اکنون از طریق تکنولوژی وای فای میسر است و ممکن است
این سئوال به نظر برسد که چه لزومی به ابداع یک تکنولوژی دیگر در این زمینه
است. آیا اگر فقط مشکل برخی از اشکالات سیستم وای فای است، نمی توان با
بهسازی این سیستم به همان چیزی که WiMAX مدعی آن است دست یافت؟نگاهی به
تفاوت های WiMAX و وای فای نشان می دهد که به رغم تشابه این دو روش در
استفاده از امواج مایکروویو برای تامین دسترسی اینترنت برای کاربران، WiMAX
و وای فای دو سیستم جداگانه هستند.
وای فای اتصال بی سیم را با بردی کوتاه، حداکثر در حد محوطه یک فرودگاه،
نمایشگاه یا کافی شاپ (نهایتاً در سطح ۶۵ کیلومتر مربع) برقرار می سازد. در
حالی که در WiMAX صحبت از اتصال بی سیم دست کم در حد یک شهرکوچک است (چیزی
در حدود هشت هزار کیلومتر مربع). گذشته از این حداکثر سرعتی که تکنولوژی
وای فای برای کاربران فراهم می کند، سرعت دانلود پنج مگابایت در ثانیه است و
این در حالی است که کاربران تکنولوژی WiMAX با سرعت شگفت انگیز ۵۰ تا ۱۰۰
مگابایت خواهند توانست داده ها را از اینترنت دانلود کنند (به این ترتیب
امکان تماشای یک فیلم با کیفیت بالا از اینترنت- که سرعتی حداقل برابر با
۱۰ مگابایت در ثانیه نیاز دارد- برای کاربری که در حال حرکت با یک لپ تاپ
است به راحتی ممکن خواهد بود).
تفاوت
عمده دیگر WiMAX با WI-FI و نیز روش های دسترسی با پهنای باند بالا، ارزان
بودن آن است که هرچند تا رسیدن به این مولفه به شدت مهم راه زیادی مانده
است ولی یکی از اهداف طراحان آن است. «ارزان بودن» یا حتی «زیاد گران
نبودن» چیزی است که برآورده شدن آن می تواند تمام تکنولوژی های رقیب WiMAX
را از میدان به در کند.
WiMAX در رقابت با WLAN
WiMax بابردی برابر ۵۰ کیلومتر و سرعت دسترسی معادل ۷۰ مگا بیت بر ثانیه،‌در حال تکامل بخشیدن به فناوری ASL است .
نقطه ضعف بزرگ فناوری های باند پهن فعلی آن است که به دلیل نیاز به سیم
کشی، نمی توانند همه مناطق را پوشش دهند. زیرا امکان سیم کشی در همه جا
وجود ندارد. فناوری WiMax آمده تا این مشکل را مرتفع کند WiMax می تواند
امکان دسترسی به باند پهن را برای مشترکان معمولی و تجاری به صورت بی سیم
فراهم کند. البته WiMax رقیب LAN بی سیم نیست. اما انحصار آن را به چالش می
کشد. WiMax اینترنت را با سرعت ۷۰ مگا بیت بر ثانیه و در محدوده ای ۵۰
کیلومتری به مجتمع ها و ساختمان ها می رساند و از آن جا به بعد، ایستگاه
های کاری از طریق Wlan یا شبکه سیمی به اینترنت متصل می شوند.
بالاتر، سریعتر،‌بیشتر نباید سریعا تحت تاثیر اعداد و ارقامی که نشان دهنده
سرعت بالای دسترسی و مسائلی از این قبیل است، قرار گرفت . این پارامترها
تنها در شرایط آزمایشگاهی حاصل می شوند و در شرایط واقعی، این ظرفیت بین
مشترکان به اشتراک گذاشته می شنود. به عنوان مثال،‌اگر ۵۰ مشترک وجود می
شوند. به عنوان مثال، اگر۵۰ مشترک وجود داشته باشند، به هر کدام از آن ها
تنها ۱٫۴۴ مگا بیت بر ثانیه می رسد و در محدوده ۵۰ کیلومتری حتما این تعداد
مشترک وجود دارد. طبق گفته سازندگان ،‌ WiMax هزینه نصب کمی دارد. البته
گران تر از Wlan است ، اما ارزان تر از ایستگاه های سلولی GSM تما می شود.
این بدان معناست که اپراتورهای WiMax می توانند با هزینه کمتر، سطح بیشتری
از شهر را پوشش دهند.
در آینده باید بتوان به جای نصب پردردسر دکل ها در مناطق مرتفع ، به راحتی آنتن ها را در سقف خانه ها و ساختمان نصب کرد.
شبکه های بی سیم در سطح شهر اولین نسخه استاندارد WiMax که در آوریل ۲۰۰۲
روانه بازار شد، یک سیستم یک نقطه به چند نقطه بود که در بازه فرکانسی ۱۰
تا ۶۶ گیگا هرتز کار می کرد. انتقال داده در این فرکانس، نیازمند دید
مستقیم بود و این که امکان آن در بسیاری از شهرها و مناطق وجود نداشت،نقطه
ضعفی برای آن به شمار می آمد.
به هیمن جهت، در نسخه اصلاح شده این استاندارد، IEEE802.16a که در ژانویه
۲۰۰۳ منتشر شد، مشخصه فرکانسی به محدوده ۲ تا ۱۱گیگا هرتز انتقال داده شده
تا نیاز به داشتن دید مستقیم در ارتباطات رفع شود.
مشترکان و نقاط دسترسی WiMax در دو باند فرکانسی کار می کنند: ۵ گیگا هرتز و
۳٫۵ گیگا هرتز باند ۵ گیگا هرتز نیاز به مجوز ندارد و می توان تا توان ۱۰۰
میلی وات سیگنال ارسال کرد. با این توان امکان پوشش دادن محدوده ۳۰ متری
درون محل های بسته و محدود وسیع تری در خارج آن وجود دارد .
اما کار در باند ۳٫۵ گیگا هرتز نیاز به مجوز دارد و با توانی در حدود یک
وات، می توان به برد ۵۰ کیلومتر، که در ابتدا بدان اشاره شد، رسید. میزان
توان مورد استفاده در این سیستم، به نوع مجوز استاندارد سیستمی که در محل
به کار گرفته شده است، بستگی دارد.
پرکاربردترین پیکربندی ۸۰۲٫۱۶a، شامل یک ایستگاه پایه است که از طریق یک
PMP، به نقاط دسترسی داخل ساختمان متصل می شود. شعاع سلول ها ، عموما بین
شش تا ده کیلومتر است که در این محدوده، کاربردهای دید مستقیم به صورت
بهینه کار نمی کنند. همچنین حداکثر شعاعی که از نظر تئوری قابل دسترسی است ،
به کار گرفته نشده است. از دیگر کاربردهای ۸۰۲٫۱۶، برقراری ارتباط بین
Wlanها و نقاط تجاری، و اتصال آنها به اینترنت است. در این کاربرد، محل های
تجاری می توانند WiMax را در جایی نصب کنند که امکان سیم کشی وجود ندارد.
امنیت بالا WiMax تاکنون شامل DES یا Triple DES به همراه یک کلید ۱۶ بیتی
بوده است. در زمانی که WiMax بخواهد به صورت رسمی به بازار عرضه شود، از
AES یا استاندارد پیشرفته امنیتی استفاده نمی کند که دارای بالاترین ضریب
امنیتی در بین الگوریتم های موجود است . این استاندارد ، پایه ای برای روش
های امنیتی بعدی سیستم نیز خواهد بود.

مترجم سایت

حدیث روز

ابزار آپلود

اطلاعات کامل درباره ی تکنولوژی وایمکس (Wimax)